Ο Αγιος Βασίλης φέτος για τους εργαζόμενους στην τεχνική εταιρεία ΑΤΤΙ-ΚΑΤ Α.Τ.Ε. δεν πρόκειται να έρθει με δώρα.

Αντιγράφουμε από το Δελτίο Τύπου του Συντονιστικού Εργαζομένων ΑΤΤΙ-ΚΑΤ Α.Τ.Ε

"Από το πρώτο τρίμηνο του 2009 η συγκεκριμένη εταιρεία καθυστερούσε αδικαιολόγητα τις πληρωμές της προς τους εργαζόμενους στα τεχνικά έργα που εκτελούνταν στο υπο κατασκευή τμήμα της Εγνατίας Οδού Παναγιά-Γρεβενά.
Ενώ οι εργαζόμενοι σε αυτό αγγόγυστα και υπο την πίεση του υπουργείου δημοσίων έργων εργαζόταν απλήρωτοι με ωράρια εξαντλητικά (10 ώρες ανά ημέρα, και 26 ημέρες τον μήνα), με κορύφωση την 10ωρη συνεχή εργασία από 21-4-2009 εως 28-5-2009 για την «έγκαιρη» παράδοση του τμήματος της Εγνατίας Οδού, (θυμίζουμε τα μεγαλοπρεπή εγκάινια του τότε πρωθυπουργού στις 31-5-2009).
Η εξόφληση των εργαζομένων για το προηγούμενο διάστημα έγινε στις 18-6-2009 από την Εγνατία Οδό Α.Ε.
Εκτοτε ακολούθησαν τρίμηνες συμβάσεις κατακρεουργώντας κάθε εργασιακό δικάιωμα και με την απειλή της ανεργίας να αιωρείται. Οι εργαζόμενοι συνέχισαν να εργάζονται απλήρωτοι, (από 18-6-2009) ενώ κανείς εκπρόσωπος της εργοδοσίας δεν διασφάλισε με την παρουσία του, η δια μέσου στελεχών της εταιρέιας τι μέλλει γενέσθαι για το δικαιωμά μας στην εργασία αλλά και για τα δεδουλευμένα.
Ενόψει Χριστουγέννων και με τη λήξη της δεύτερης τρίμηνης σύμβασης ελπίζαμε όλοι ότι θα είχαμε εξόφληση των δεδουλευμένων. Μάταια όμως γιατί το μόνο μέλημα της εργοδοσίας είναι να υπογράψουν οι εργαζόμενοι τις απολύσεις τους χωρίς να έχουν πάρει ένα ευρώ.
Συγνώμη ... θα μας δώσουν ένα μισθό και με αυτό θα πληρώσουμε τα δανειά μας (ήταν απαραίτητα για να ζήσουμε επι ένα εξάμηνο), θα αγοράσουμε δώρα και ότι άλλο χρειάζονται τα παιδία μας και θα πάμε για σκί στην Ελβετία, για ψώνια στο Λονδίνο όπου θα συναντήσουμε τους εργοδότες μας σαν καλοί φίλοι και καλοί συνεργάτες .
Ενώ οι συνάδελφοι με δελτίο παροχής υπηρεσιών θα εξοφλήσουν τα ασφαλιστικά τους ταμεία αφού κινδυνεύουν από τη νέα χρονιά να μην έχουν ασφαλιστική κάλυψη.
Όλα αυτά θα γίνουν με ένα μισθό.
Καλούμε τους εκλεγμένους συναδέλφους στο Τ.Ε.Ε. να πάρουν θέση άμεσα για τον μεσάιωνα που περνάμε οι εργαζόμενοι στα τεχνικά έργα.
Καλούμε τους εκλεγμένους συναδέλφους στο Τ.Ε.Ε. να καταγγείλουν την κοροϊδία από τους εργοδότες στην τεχνική εταιρεία ΑΤΤΙ-ΚΑΤ Α.Τ.Ε. προς τους εργαζόμενους τον τελευταίο χρόνο και ειδικά το δεύτερο εξάμηνο (από τη στιγμή που εγκαινιάστηκε η Ε.Ο.).
Καλούμε τους εκλεγμένους συναδέλφους στο Τ.Ε.Ε να καταγγείλουν κάθε μορφή ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων στα τεχνικά έργα (δελτία παροχής υπηρεσιών, τρίμηνες συμβάσεις κ.λ.π.)
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΑΤΤΙ-ΚΑΤ Α.Τ.Ε"

Stage, συμβάσεις και Δ.Π.Υ.

Το ζήτημα των σχέσεων εργασίας στο δημόσιο ήρθε πολύ έντονα στο προσκήνιο τον τελευταίο καιρό με αφορμή το θέμα των συμβάσεων μαθητείας. Το ζήτημα όμως των stagiers εντάσσεται στη γενικότερη επίθεση που σχεδιάζουν συντονισμένα οι κυβερνήσεις της ΕΕ (οδηγία Μπολκενστάιν) και εργοδότες επιδιώκοντας το χτύπημα της σταθερής και μόνιμης εργασίας, των σταθερών ωραρίων, των αξιοπρεπών αμοιβών, των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα. Θέλουν ευέλικτους, πειθαρχημένους και πάνω απ' όλα φθηνούς εργαζόμενους που να παράγουν περισσότερα και να κοστίζουν λιγότερα.
Αποτέλεσμα αυτών είναι η δραματική αύξηση των κάθε είδους συμβάσεων (ορισμένου χρόνου, έργου, μαθητείας, μερικής απασχόλησης, εποχικής απασχόλησης κλπ), που καλύπτουν τα κενά σε υπηρεσίες και οργανισμούς, χωρίς ταυτόχρονα να τους αναγνωρίζονται κατά περίπτωση στοιχειώδη εργατικά δικαιώματα (ασφάλιση,, ωράρια, άδειες, επιδόματα, αποζημιώσεις, συμμετοχή σε απεργίες κλπ). Οι εργαζόμενοι αυτοί βιώνουν καθημερινά την εργασιακή ανασφάλεια παγιδευμένοι σε ένα εμπόριο ελπίδας που παίζεται εδώ και δεκαετίες, ιδιαίτερα σε προεκλογικές περιόδους. Οι εκάστοτε κυβερνήσεις όμως συνεχίζουν την ομηρία και αποκλείουν τη συντριπτική τους πλειοψηφία από τη σταθερή και μόνιμη δουλειά με τον κατακερματισμό (διαφοροποίηση ανάλογα με το φορέα απασχόλησης, την πηγή της χρηματοδότησης, το είδος της σύμβασης, κ.α.) και την εφαρμογή διαφόρων περιορισμών (περιορισμοί με βάση τον ελάχιστο συνολικό χρόνο εργασίας, περιορισμοί μέσω του χρονικού κενού μεταξύ δύο συμβάσεων, κλπ). Ταυτόχρονα τα παραπάνω αποτελούν και ένα επιπλέον μέσο πίεσης στην προσπάθεια για ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και των μόνιμων εργαζομένων, είτε αυτές αφορούν τις αμοιβές είτε τους όρους εργασίας.
Τον τελευταίο καιρό μάλιστα έχει αρχίσει να γίνεται ευρεία εφαρμογή και στο δημόσιο η αμοιβή εργαζομένων μηχανικών με ΔΠΥ, κάτι που ισχύει εδώ και χρόνια στον ιδιωτικό τομέα. Οι συνάδελφοι εργαζόμενοι με ΔΠΥ αντιμετωπίζουν πολλά ζητήματα, όπως διαφορετική αμοιβή για ίδια δουλειά, αμοιβή χαμηλότερη από τη σύμβαση των δημοσίων υπαλλήλων, μη αναγνώριση υπερωριακής απασχόλησης και εκτός έδρας αποζημίωσης κ.α., ενώ παράλληλα καλύπτουν βασικές ανάγκες και κενά των φορέων που εργάζονται.
Όμως επειδή ο καθένας έχει δικαίωμα στην μόνιμη και σταθερή εργασία που θα του εξασφαλίζει ένα αξιοπρεπές βιωτικό επίπεδο θα πρέπει να παλέψουμε για:
*Κατάργηση όλων των ελαστικών σχέσεων εργασίας σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα
*Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων χωρίς όρους και προϋποθέσεις
*Πρόσληψη μόνιμων μηχανικών μέσω ΑΣΕΠ που θα καλύπτουν τις πραγματικές ανάγκες του κάθε φορέα
*Δημιουργία και λειτουργία ταμείου ανεργίας για τους άνεργους, στρατευμένους, μεταπτυχιακούς συναδέλφους
*Ισότιμη και ισοδύναμη μισθολογική αντιμετώπιση στα πλαίσια των συμβάσεων εργασίας.

Πυρκαγιές και δρόμοι πάνε πακέτο ?

Οι πυρκαγιές του φετινού Αυγούστου σε όλη την Ελλάδα αλλά κυρίως στην Αττική ήρθαν να αποτελειώσουν ότι είχε απομείνει από το πύρινο καλοκαίρι του 2007. Οι αιτίες των όλο και πιο συχνών τέτοιων φαινομένων μπορεί να είναι πολλές, η κυριότερη όμως είναι η εδώ και δεκαετίες κυρίαρχη αντίληψη όλων των κυβερνήσεων για το περιβάλλον τόσο το φυσικό όσο και το αστικό. Μια αντίληψη που αντιμετωπίζει το φυσικό και κοινόχρηστο χώρο ως εν δυνάμει πεδίο εκμετάλλευσης και κερδοφορίας, που δεν αναγνωρίζει την αξία της ύπαρξής τους. Αντίθετα υπάρχει μια προκλητική αδιαφορία για την προστασία του και την ανάδειξή του και μια πεισματική άρνηση για τη λήψη και τη χρηματοδότηση εκείνων των μέτρων και των δράσεων για την προστασία, την ανάπτυξη και την ανάδειξή τους. Σε όλες τις περιπτώσεις ο κοινόχρηστος και ο φυσικός χώρος αποτελούν το εύκολο θύμα. Είναι πολλά τα παραδείγματα τόσο στην ύπαιθρο, όσο και στα μεγάλα αστικά κέντρα.
Στην παραπάνω λογική εντάσσεται και η πρόταση για το νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας (ΡΣΑ) αλλά και των επεκτάσεων της Αττικής Οδού και της Περιφερειακής Υμηττού. Με την πρόφασης της οργάνωσης του χώρου της Αττικής και της βελτίωσης των υποδομών, έτσι ώστε να υλοποιηθεί ο στόχος του Γενικού Χωροταξικού Πλαισίου για μετατροπή της Αθήνας σε Μητροπολιτικό Κέντρο και να εξυπηρετηθούν το πλήθος των δραστηριοτήτων που θα φιλοξενούνται στη μελλοντική αυτή πόλη των 8 εκατομμυρίων κατοίκων, θα αστικοποιηθούν 200.000 στρέμματα με την ένταξή τους στο σχέδιο, (κυρίως στην Ανατολική Αττική...) καταλαμβάνοντας χώρους που για χιλιάδες χρόνια ήταν καλυμμένοι με αμπέλια και ελιές, ενώ θα παραδοθούν δασικές εκτάσεις σε σπανιότητα και έλλειψη (ελέω και των πυρκαγιών των τελευταίων χρόνων) στα ΙΧ αυτοκίνητα με τη επέκταση των αυτοκινητοδρόμων εντός της Αττικής. Είναι όμως η παραπάνω λογική ο τρόπος για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των κατοίκων της Αθήνας; Θεωρούμε πως αυτή ακριβώς η λογική είναι που έχει υποβαθμίσει τους όρους και τις συνθήκες ζωής των κατοίκων όχι μόνο της Αθήνας, αλλά και της Θεσσαλονίκης και πολλών άλλων ελληνικών αστικών κέντρων ακόμα και μικρών. Είναι η λογική που δεν αντιμετωπίζει το φυσικό και κοινόχρηστο χώρο ως αυτοτελή αξία αλλά τους θεωρεί αναλώσιμους. Είναι η λογική που συνεχίζει να προωθεί τη χρήση του ΙΧ ως βασικού μέσου μετακίνησης εντός της πόλης και που θέτει σε πρώτη προτεραιότητα την εξασφάλιση χώρου κίνησης σε αυτό.
Η ιδιότητα του τοπογράφου μηχανικού εμπλέκεται πολλαπλά στα θέματα του σχεδιασμού του χώρου και θεωρούμε ότι ο καθένας από μας αλλά και το σύνολο θα πρέπει να σταθεί απέναντι σε σχέδια και προτάσεις που θα επιβαρύνουν και θα υποβαθμίσουν την ποιότητα ζωής των κατοίκων των αστικών κέντρων. Ήδη σε πολλές περιοχές έχουν σχηματισθεί πρωτοβουλίες και κινήσεις κατοίκων και πολιτών, οι οποίοι διεκδικούν και παλεύουν να έχουν άποψη και λόγο για τα χαρακτηριστικά του τόπου που κινούνται, εργάζονται και ζουν. Θεωρούμε ότι η συνεργασία και η υποστήριξη των τοπικών κινήσεων πολιτών στα θέματα του φυσικού και αστικού περιβάλλοντος αποτελεί υποχρέωσή μας, καθώς με τον τρόπο αυτό ο σύλλογος θα αποκτήσει επικοινωνία με τα πιο δραστήρια τμήματα της κοινωνίας και θα ανταποκριθεί στην κοινωνική ευθύνη που έχει ως επιστημονικός και επαγγελματικός σύλλογος, μακρυά από συντεχνιακές λογικές απομόνωσης

Η παρουσία μας και η παρέμβασή μας στον Πανελλήνιο Σύλλογο Διπλωματούχων Αγρονόμων Τοπογράφων Μηχανικών

Μετά τις πρώτες συνεδριάσεις του νέου Δ.Σ. του συλλόγου νιώθουμε ότι οι περισσότερες παρατάξεις έχουν μια διαχειριστική, στείρα επιστημονική και στενά συντεχνιακή αντιμετώπιση του ρόλου του ΠΣΔΑΤΜ. Αντίθετα θεωρούμε ότι οι μάχες και οι αγώνες για την καλυτέρευση των συνθηκών άσκησης του επαγγέλματος δίνονται κατά κύριο λόγο μέσα από την οργάνωση σε εργασιακούς και κοινωνικούς χώρους. Παρόλα αυτά η παρουσία μας και η παρέμβασή μας στον Πανελλήνιο Σύλλογο Διπλωματούχων Αγρονόμων Τοπογράφων Μηχανικών στο βαθμό που αυτή έχει τη δυνατότητα να συμβάλλει στη βελτίωση των όρων και συνθηκών εργασίας για τους πραγματικά εργαζόμενους και τους νέους Αγρονόμους Τοπογράφους Μηχανικούς, έχει σημασία. Όπως έχει σημασία και η παρουσία και η παρέμβαση στον ΠΣΔΑΤΜ στα πλαίσια της κοινωνικής ευθύνης που αυτός έχει για την υπεράσπιση των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων και του επιπέδου ζωής στις πόλεις και στην ύπαιθρο. Κινούμενοι λοιπόν στα παραπάνω πλαίσια θεωρούμε ότι έχει έρθει η ώρα να ενεργοποιηθεί ο σύλλογος προς αυτή την κατεύθυνση με συγκεκριμένες κινήσεις. Τέτοιες είναι:

• Η επικοινωνία και η συνεργασία με τα σωματεία τεχνικών, στα οποία είναι μέλη συνάδελφοι Τοπογράφοι Μηχανικοί. Ιδιαίτερα θα πρέπει να συντονιστεί ο σύλλογος με το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών, που καλύπτει ακόμα και τους συναδέλφους που αμείβονται με Δελτίο και να συμβάλλει με όποιο μέσο μπορεί στην τήρηση της συλλογικής σύμβασης εργασίας που το ΣΜΤ έχει υπογράψει.
• Η άσκηση πιέσεων προς το ΥΠΕΧΩΔΕ για την επαναδραστηριοποίηση της Δ12 και την προκήρυξη τοπογραφικών μελετών όλων των τάξεων πτυχίου, αλλά και για την απεμπλοκή και την επιτάχυνση του προγράμματος του Εθνικού Κτηματολογίου.
• Η πραγματική διασφάλιση των αμοιβών των ιδιωτικών τοπογραφικών, η οποία θα γίνει μόνο μέσα από την ταυτόχρονη αναβάθμιση της ποιότητά τους και της ένταξης στο σύστημα ελέγχου ελάχιστων αμοιβών. Στα πλαίσια αυτά θα πρέπει αφενός να οριστικοποιηθούν και να υιοθετηθούν οι ενιαίες προδιαγραφές σύνταξης τοπογραφικών διαγραμμάτων και αφετέρου θα πρέπει να υπάρξουν συντονισμένες παρεμβάσεις προς τους συλλόγους συμβολαιογράφων, το ΤΕΕ, και τις αρμόδιες υπηρεσίες για την υποχρέωση ελέγχου ελάχιστων αμοιβών για το τοπογραφικό διάγραμμα.
• Η συνεργασία και η τεχνική και επιστημονική υποστήριξη των τοπικών κινήσεων πολιτών στα θέματα του φυσικού και αστικού περιβάλλοντος. Με τον τρόπο αυτό ο σύλλογος θα αποκτήσει επικοινωνία με τα πιο δραστήρια τμήματα της κοινωνίας και θα ανταποκριθεί στην κοινωνική ευθύνη που έχει ως επιστημονικός και επαγγελματικός σύλλογος, μακρυά από συντεχνιακές λογικές απομόνωσης.

Όλα τα παραπάνω δεν είναι καινούργια. Καινούργιος πρέπει να είναι ο τρόπος αντιμετώπισης και προώθησής τους μέσα από την κινητοποίηση των συναδέλφων να έχουν ενεργή συμμετοχή σε όλες αυτές τις διεκδικήσεις και δράσεις, οι οποίες μπορεί να απαιτούν ακόμη και δυναμικές κινητοποιήσεις (παραστάσεις διαμαρτυρίες, παρεμβάσεις σε διαδικασίες, κ.α).